Inne sposoby na uprawnienia operatora wózka niż imienna zgoda

Pierwszym i żelaznym wymaganiem do tego, by aplikować na stanowisko operatora wózka widłowego jest posiadanie uprawnień. Można takowe zrobić w zakładzie pracy. Są to uprawnienia wewnętrzne (zgoda imienna) i w ten sposób kwalifikowanych do tej pracy jest wielu ludzi. Nie jest to jednak jedyna droga, istnieją bowiem jeszcze trzy inne drogi zdobycia uprawnień. Bez względu jednak na to jak staniemy się pełnoprawnymi operatorami wózka musimy pamiętać, że czeka nas wielogodzinny kurs praktyczny i teoretyczny. Praca z wózkiem jezdniowym to odpowiedzialne zajęcie.

Uprawnienia wewnętrzne mają ten mankament, że obowiązują tylko na terenie firmy, która umożliwiła ich zdobycie. Wielu fachowców w tej dziedzinie, którzy w przyszłości mają zamiar pracować jako operatorzy w różnych przedsiębiorstwach, także za granicą, będą zobowiązani na zdobycie ich w inny sposób.

Kwalifikacja zawodowa UDT

Książeczkę operatora wydaje Urząd Dozoru Technicznego. Mogą się w niej znaleźć kwalifikacje trzech rodzajów: I WJO (wózki podnośnikowe prowadzone i zdalnie sterowane), II WJO (wózki podnośnikowe z wyłączeniem specjalizowanych) oraz I WJO (wózki podnośnikowe specjalizowane czyli wózki ze zmiennym wysięgiem oraz operatorem unoszonym wraz z ładunkiem).

Droga zdobycia książeczki operatora nie jest mocno skomplikowana. Wystarczy zrobić kurs o odpowiedniej ilości godzin oraz złożyć podanie o przeprowadzenie egzaminu w UDT. Egzamin tyczy się części teoretycznej oraz praktycznej. Po pozytywnym przejściu każdej z nich kandydat otrzymuje legitymację. Okazując ją jesteśmy uprawnieni do pracy na terenie kraju oraz za granicą na pojeździe zakwalifikowanym do konkretnej kategorii (analogicznie jak w przypadku prawa jazdy).

Książeczka operatora IMBiGS

Książeczka Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego jest o wiele rzadszym obrazkiem wśród kandydatów na operatora. Wózki widłowe wykorzystywane są nie tylko w przestrzeni zamkniętej, lecz służą także do transferu gabarytów na terenach budowy oraz na terenach górniczych. Postępowanie jest analogiczne do zdobywania uprawnień w UDT. Należy przejść egzamin na warunkach IMBiGS, co jednak wiąże sie z większymi kosztami.

Instruktarz stanowiskowy

Nie jest to stricte typ uprawnień, ale wymienia się go w tej samej grupie, co dwa wcześniej omawiane typy. Bez względu na posiadane kwalifikacje każdorazowo podejmując pracę w zakładzie należy liczyć się z tym, że trzeba przebyć instruktarz stanowiskowy – zawsze indywidualny dla danego miejsca pracy. Indywidualny, bo każdy zakład posiada inny typ pojazdu, inne ciągi komunikacyjne i szereg innych, wewnętrznych przepisów BHP.